Zondag 18/11/12

Vanwege de regen werd er beslist om toch niet deel te nemen aan de toertocht van Rotselaar.
Als alternatief gingen Filip en ik tot bij pascal.
We begonnen iets na negen uur aan een geïmproviseerde groene en blauwe lus van Kortenberg.

Vanbij Pascal thuis kan je al na een 100-tal meter aansluiten op de groene lus.
Meteen onverhard, en zoals we hadden verwacht meteen "wet & slippery".
Raar maar waar, Filip leek met z'n dunne Racing Ralph tubes het meest baanvast.

Pas de eerste onverharde strook gepasseerd en we zaten al onder de modder.
Pascal en ik hadden ons ondertussen ook aan de gladde ondergrond aangepast en we fietsten met z'n 3-en aan een zelfde tempo.
De groene lus gaat vooral langs veld- en boswegen.
Meestal single tracks.
Halverwege de lus was het vandadde ... jullie geloven het niet, maar een patato voor pascal.
De modder had z'n bril wazig gemaakt.
Zo schatte hij een zware tak die wat over het parcours hing in als wat struikgewas.
Met z'n schouder ertegen en kwak tegen de grond.
Even wat bezorgdheid, maar bleek dat hij toch verder kon.
Wel de rechterschouder en duim bezeerd.

Zonder verdere incidenten konden we aansluiten aan de blauwe lus.
Bij het inrijden van het bos van Kortenberg konden we met z'n drieën nog maar eens ondervinden hoe vettig het erbij lag.
Het steile stukje om het bos in te rijden moest er afgestapt worden.
Ik probeerde het zelfs tot twee keer toe, maar ik mocht het vergeten

Het bos zelf was een schuifpartij van jewelste.
Iedereen geraakte er gelukkig zonder incidenten doorheen.
Na het bos een zwaar stuk licht bergop met een zoveelste gevaarlijke afdaling.

Pascal moest de tijd in de gaten houden want hij wou nog naar Gavere rijden om de cyclo-cross nog eens live mee te maken.
We besloten de lus wat in te korten en fietsten via het laatste stukje bos richting Erps.
In het bos splitste ons groepje uiteen.
Zo geraakte ik helemaal achterop en ... inderdaad verdwaald
Gelukkig op de splitsingen de juiste keuze gemaakt en zo kwam ik bij het uitrijden van het bos aansluiten bij de andere twee.

Tot bij Pascal thuis gefietst waar we nog een tas koffie kregen gepresenteerd en waar onze fietsen werden afgespoten.
Merci Pascal


Met Filip naar de Makke gereden voor een korte nabespreking.

Rikske, nen Adidasbril wordt NOOIT wazig
Diene zware tak zat dus wel achter struikgewas hé.

Enfin, van de schouder zo goed als geen last meer, maar mijnen duim is wel serieus opgezwollen.

Cu