Zondag 04-11-12

Zondag 04-11-12

Een eerste MTB tourtocht dit WE.
Kampenhout.
Met drie 2WCT'rs aan de start (Pascal, benny en ik).

Eerst een tasje koffie gedronken en vertrokken.
De eerste 300m waren OK, Pascal stelde echter dan al vast dat zijn achterband leeg liep.
Met een CO2-bommetje wat lucht bijgeblazen en aan de eerste stroken onverhard begonnen.
We konden snel vaststellen dat het er vettig bijlag.
Fietsen schoven van hier naar daar en sommigen moesten hier en daar voet aan grond zetten.

Na een 3-tal km schuif- en glijwerk opnieuw gestopt.
De achterste tube van Pascal stond opnieuw zo goed als plat.
Benny had een handpompje bij en Pascal stelde voor dat hui tot in Erps zou fietsen, thuis de band zou vervangen en dan de korte route zou fietsen.
We zouden bij de aankomst elkaar terug zien.

Zo gezegd, zo gedaan.
Benny en ik gleden verder richting Steenokkerzeel.
Hier doken we het veld in voor opnieuw een lang stuk onverhard langs veld of weiland.
De wind stond hier op de kop wat het samen met de modder vrij zwaar maakte.
Benny fietste het eerste stuk telkens wat weg.
Ik nam in de beginstrook de tijd en had zodoende genoeg reserve om het laatste stuk de kop te nemen.

Na deze strook ging het, zoals de voorbije edities telkens het geval was, richting Kortenberg bos.







Twee steilere stukjes zorgden voor wat opstopping.
Hier moesten we even voet aan de grond zetten.

Halverwege het bos was er een bevoorrading.
Snel wat gegeten en gedronken.
Om geen kou te krijgen na 10 minuten terug op de fiets.
In de laatste afdaling naar de openbare weg toe een klein foutje gemaakt en even voet aan grond gezet. ... Neen, geen patato

Richting Everberg werd ons opnieuw zware ondergrond voorgeschoteld.
De banden werden 3 x zo dik.
Mijn spatbord achteraan moest eraan geloven.
Het was al 2 keer losgekomen, bij een derde keer dat het loskwam merkte ik niets op.
Ergens in de omgeving van Everberg ligt er nu dus een spatbord

Opnieuw richting Kampenhout werden de stukken verhard wat langer.
De wind zat nu in de rug.
Er nog even de pees op gelegd tot aan de aankomst.

Benny en ik hadden nog maar net een tas koffie op toen ook Pascal arriveerde.
Hij bleek uiteindelijk toch z'n band te hebben vervangen op de locatie waar we waren gesplitst.
Bleek dat ook hij de 43-km route had gefietst.

Samen met onze vierde vriend, Keizer Karel, nog even de route besproken.
Het was voor iedereen duidelijk dat het dit jaar beduidend zwaarder was dan de vorige editie, maar ondertussen wel bij een van de mooiste routes van de omgeving mag worden gerekend.

Nog "snel" een ommetje langs de Makke gemaakt en met een kleine 65km op de teller thuis gekomen.