Les 3 Ballons 2014

Vrijdag 13/05 om +/- 07u15 met Craene Fille (KBC) vertrokken richting Luxeuil Les Bains.
Craene bracht ons in één rit veilig tot aan de inschrijving van het evenement.
Op tijd vertrekken bleek een goede keuze.
Geen volk aan de inschrijvingstafel.
Waar er vorig jaar nog een hele rij wachtenden stond was er nu nog vrijwel niemand.
Gewoon je confirmatie van de inschrijving afgeven, je chip, startnummer en het promotiepakket met t-shirt in ontvangst nemen.
Nog even langs het kleine marktje geweest waar we een zakje kochten dat vooraan op de fiets kan worden geplaatst en erg handig is om wat extra's mee te nemen voor onderweg.

We hadden alles om daags nadien te kunnen starten.
Van Luxeuil Les Bains naar Pussey - Vesoul hotel Air (best te boeken via hun site en niet via booking.com   )
verschillende afvallers dit jaar - Guido (rugklachten) - Filip (gezondheidsprobleem) - Freek (voorbereidingsprobleem   ) - Dries (familiale verplichtingen   ) en Pascal (pas 2 operaties achter de rug).
Voor Pascal werd het dubbel spijtig toen bleek dat op nog 250m van het hotel er een "Buffalo Grill" is.
Uit solidariteit (maar eigenlijk ook vanwege vele reservaties dat weekend) besloten we geen Buffalo te doen dit jaar   

Het hotel was nog "Franser" dan dat van vorig jaar.
De bazin was echter heel gastvrij en stallen van fietsen was geen probleem.
De crisis van de voorbije jaren had ook hier toegeslagen.
Zo was bijvoorbeeld het restaurant dat bij de booking nog vermeld stond gestopt.
Gelukkig voldoende etensgelegenheden binnen loopafstand.
"Cressendo" de voedingsketen van de supermarché E. Leclerc werd, op aanraden van onze hospita, ons restaurant

Bon ingeboekt naar de winkel om inkopen te doen voor ons ontbijt.
Wat broodjes, koffiekoeken, confituur en wat kaas was voldoende.
de Fille ging wat rusten, Craene en ik bezochten vesoul waar we een rondwandeling maakten met een terreske of 2 deden.
's Avonds naar ons lokaal restaurant waar er gelukkig een uitgebreid sla buffet stond en keuze was uit allerlei warme menu's.
We kozen allen een slaatje en nadien een schotel pasta.
Onze bazin had gelijk, lekker eten voor weinig geld.

Na de maaltijd maaltijd gingen we naar onze kamers, de eerste helft van de wedstrijd Spanje - Nederland gezien en dan gaan slapen.


Zaterdag 04u30 opgestaan.
Opgefrist, fietsen op de wagen geplaatst en ontbeten.
06u15 stonden we al op dezelfde parking waar we ook vorig jaar stonden.
Goed op tijd, dus vooraan in de startzone.
Fille en ik stonden in het "master" vak, Craene in het "senior" vak.
07u15 vertrok de elite, een 15-tal minuten wij en nog eens 15 minuten later de Craene.

Ik had de Fille aangeraden zijn eigen ding te doen.
Hij koos de snelle start ikzelf verkoos het dit jaar op reserve te doen.
Zo verloor ik de fille al bij het opdraaien van de weg uit het oog en kon ik me concentreren op mijn eigen rit.

De eerste km's dus rustger gestart dan vorig jaar.
Er stond wat wind tegen, maar via een grote groep kwam ik, aan een toch al stevig tempo, toe aan de voet van de Col des Chevrères.
Deze verteerde ik vlotter dan het jaar voordien.
Ik had mezelf voorgenomen enkel te stoppen indien nodig en liet de eerste bevoorrading voor wat het was.
2 biddons en heel wat energierepen moesten volstaan om mij over de Ballon d'Alsace te brengen.
Hier koos ik opnieuw een rustig tempo dat me toeliet met regelmaat te drinken en te eten.

Met een kleine 80 km op de teller even tijd genomen om de biddons opnieuw te vullen en de dop van de gellekes al los te maken.
Aan km 100 toegekomen aan de Hundsruck.
Vorig jaar had ik het hier al moeilijk dus opnieuw gekozen voor een tempo waarbij ademhaling en hartslag onder controle bleven.
Voldoende tijd dus voor wat eten, drinken en een praatje met enkele andere deelnemers   .
Eenmaal de Hundsruck achter de rug ben je al snel aan Le Grand Ballon
Hier had ik van de vorige editie geen la te beste herinnering aan.
Het 15km lange klimwerk wordt naar de top toe steeds zwaarder.
Ik zat lichtjes voor op het vooropgestelde schema en ook hier koos ik voor een haalbaar tempo.
Een 5-tal km verder kreeg ik het moeilijk.
De pijn in de onderkant van de rechtervoet was er opnieuw en de achillespees van het linkerbeen werd stram en pijnlijk.
Met de tijdsreserve in het achterhoofd niet teveel gepanikeerd, tempo nog wat naar beneden en de pijntjes verbeten tot aan de top.
In het eerste deel van de afdaling opnieuw bevoorrading.
Ik moet zeggen dat deze dit jaar tip top in orde was.
De hoofdsponsor "Powerbar" had een eigen stand waar er energierepen en powergels werden aangeboden à volonté.
Ik liet de energierepen voor wat ze waren en koos wat appelsien, Parijse gom en enkele powergels.
Het was ondertussen zwaar bewolkt en de temperatuur was gezakt naar 12°C.
Ik had het koud gekregen en deed mijn windstopper aan.
Goede keuze want te afdaling was al klappertandend.

Jasje aangehouden en met een groep van een 20-tal man naar de voet van de Col d'Oderen.
Ondertussen zat ik terug voor op schema.
Met het besef dat het zwaarste deel achter de rug was een tempo gekozen dat hoger lag dan de eerste cols van de dag.
Mijn rustige aanpak in de aanloop bleek de juiste.
Velen van hen die mij hijgend waren voorbijgefietst op de Grand Ballon werden nu door mij achtergelaten.
Op 2 km van de top toch even gestopt om mijn jasje uit te doen.

Met 5 man 10 km aan 45 km/u vals plat naar beneden tot de voet van de Champ Jaillet
2,7 km lang - gemiddeld 9,5% - max 21,5%
Ongezond met 180km en 3900 hoogtemeters in de benen   
Ik was verbaast te moeten vaststellen dat ik één van de weinigen was die hier "vlot" naar boven reed.
Na dit stuk blijft het nog oplopen voor een 3-tal km.
Ik was vergeten dat na het eerste stuk afdalen er nog venijnige knikjes te verwerken zijn en maakte de fout iets te vroeg over te schakelen van mijn klein blad naar mijn groot blad.
Bij één van deze kortere hellingen kwam ik kort bij kramp en was dus verplicht terug de kleine plateau te nemen.
Geen ramp, de afdaling naar het laatste rechte stuk richting de finish was lang genoeg om te recupereren.
Op mijn eentje naar het wiel van een krachtpatser gereden en even op adem gekomen.
Even verder aansluiting met een derde persoon en mijn deel van het kopwek gedaan.
Een groep van nog eens vier deelnemers sloot aan toen we hen voorbij gingen.
Met twee van deze groep trachtten we het tempo erin te houden door telkens iemand aan te sporen om kopwerk te doen.
De samenwerking was echter zoek.
Slecht één van hen, een Fransman vermoed ik, was bereid door te fietsen.
Even versneld en we waren van de zes anderen verlost.
Nog slechts 2 km tot aan de laatste rechte lijn en elk 2 x  500 meter kop genomen.
Een merci van hem en mij en van mij aan hem werd in dank aanvaard.

Toegekomen in 09u33    ruim onder de 10 uur.
Goud voor niet alleen alle de groep de +50 eveneens voor de groep +40
Een uur sneller dan vorig jaar en een pak frisser bij de aankomst.
Ook de anderen hadden goud in hun categorie.
De  Fille met een prachttijd van 08u36
De  Craen de 105 km in 4u ergens in de 50, eveneens meer dan een uur sneller dan vorig jaar.

Iedereen moe, maar trots en voldaan terug naar het hotel.
Wat opgefrist en naar de Cressendo  voor een lekker avondmaal (want Buffalo was volgeboekt)
Na de maaltijd naar het hotel waar er bij enkele blonde Leffes iedereen de kans kreeg zijn belevenissen te delen.

Mijn rit kan je hier bekijken: http://app.strava.com/activities/153860168


Zondag na het ontbijt uitgecheckt waarna de Craene ons weer veilig naar huis bracht.
Txs aan de Craene & de Fille voor het leuke WE
En nog eens txs aan de Craene voor den taxi


Filmke: http://vimeo.com/98359077