Zondag 27/11/11

Zondag 27/11/11 met 4 2WCT'rs deelgenomen aan de jaarlijkse MTB tocht van Messelbroek (Scherpenheuvel).

We spraken om 09u00 af aan de inschrijving.
Parking zoeken, inschrijven taske koffie drinken en om 09u30 klaar voor de start.

We wisten nog niet goed welke lus we zouden nemen.
Er werd getwijfeld tussen 35 en 45 km.

Het zou een bewogen tourtocht worden.
We waren nog maar net aan het eerste deel onverhard begonnen en Freek ging onderuit.
Iets te omstuimig de bocht ingegaan zo bleek.

Niets aan de hand en al snel hadden we met z'n vieren aansluiting bij een vrij omvangrijke groep.
Vermits het eerste deel van de lus grotendeels verhard was vlogen de km's voorbij.
Bij de eerste stukken onverhard werd het terrein licht heuvelachtig.
Benny en Freek gingen er iets sneller tegenaan dan Pascal en ik.
Hoedanook, geen al te grote verschillen.

Ergens in een bos tussen Scherpenheuvel en Averbode ging er voor onze neus een deelnemer onderuit.
Spectaculair, maar ook hier geen blessure of fietsschade.
De hoogtemeters namen toe en ook de onderlinge verschillen.
Reeds bij een eerste keer berg-op in Averbode-bos werd ik gedwongen voet aan grond te zetten.
Iets te zwaar verzet gekozen

Tijdens de afdaling kon ik Benny passeren en vond ik aansluiting bij Freek.
Gekraak en een bonk achter onze rug deed ons even schrikken.
Er bleek een boom omver gevallen ... tussen mij en Benny
Gelukkig niemand geraakt, maar Benny en Pascal werden wel duchtig opgehouden.

Net voor de bevoorrading bij de laatste beklimming maakte ik opnieuw een foutje en moest ik weer even met de voet aan grond.
Ik liet Benny passeren en wachtte even op Pascal.
Met z'n 2-en tot aan de bevoorrading gefietst waar Freek en Benny ons opwachtten.
Pascal zat in zijn elan en wou geen kou vatten. Hij besloot alvast door te gaan.
Ik had nood aan wat energie en nam toch de tijd voor wat vast voedsel en een extra energy drankje.

Na de bevoorrading was er vrij snel een volgende klim waar ik opnieuw een te groot verzet trapte => Nog maar eens voet aan grond.
Een spectaculaire afdaling om uiteindelijk toe te komen in Testelt centrum.
Even een stukje de rode ROB lus gevolgd om rechtsaf te gaan waar we de onverharde oever van de Dijle moesten volgen.
Freek nam de leiding en legde er meteen de pees op.
Dit is een stuk van +/- 3km en de wind stond pal in het nadeel.
Een goed trainingske voor een toekomstig triathlon-atleet.
Benny en ik lieten hem trainen en bleven zoals het hoort in het wiel geplakt

Na dit klein stukje "Weerde" opnieuw wat hoogtemeters richting scherpenheuvel.
Bij één van de laatste hellingen maakte ik een stuurfout => Nog maar eens voet aan grond
Freek was ribbedebie en Benny en ik besloten ons eigen tempo te fietsen.
De laatste 5 km's werd ons een stuk onverhard voorgeschoteld dat lichtjes op en neer ging.
Nergens beschutting en de wind in het nadeel.

Bij de meeste deelnemers hadden de km's hun tol geëist.
Ik nam het wiel van 2 deelnemers die er nog wat snelheid in hielden.
Enkelen van hen die ons het laatste klimmetje waren voorbijgefietst werden op hun beurt door ons voorbijgereden.
De verstandhouding tussen de 2 deelnemers die voor ons uit fietsten liep verkeerd toen de één de andere uit het wiel wou rijden.
Ik kon aanpikken en de gast die zolang kop had genomen kon mee in mijn wiel.
Benny liet daar de rol wat los.
Slechts enkele 100-en meters duurde het en de snodaard die er vandoor wou gaan stond geparkeerd.
Mijn beurt om kop te nemen.
Ik hield het bij het tempo dat we voordien fietsten en hield dit aan tot aan de finish waar Pascal en Freek ons stonden op te wachten.
Enkele seconden later kwam ook Benny aansluiten.

Ter plaatse niet onmiddelijk plaats om ons te zetten en iets te drinken dus afgezakt naar de Makke ... om alvast wat kerstsfeer op te snuiven