Scherpenheuvel 28/11/10

Met z'n vijven aan de start voor de MTB van Scherpenheuvel.

Ikzelf kon pas zondag beslissen om tot daar af te zakken.
Ik was omwille van tijdstekort genoodzaakt de 25km te fietsen.

Pascal had de week voordien in de ziekenboeg vertoeft.

Freek, Tom & Benny tip / top


Bij de inschrijvingen bleek al snel dat deze tourtocht bij velen hoog staat aangeschreven.
Ondanks de vrieskoude was het hier al even aanschuiven.

Onmiddelijk na de start werden we het veld ingestuurd.
Ik mocht al snel ondervinden dat een bevroren ondergrond niet echt mijn ding was.
Terwijl de anderen gezwind andere deelnemers passeerden had ik alle moeite van de wereld om recht te blijven en zat ik al snel afgezonderd.

Op het eerste stuk asfalt wat gas gegeven en zo opnieuw aangesloten bij de anderen dit even het tempo lieten zakken.
Na het stukje veld ging het verder langs het water.
Ook hier opnieuw evenwichtsproblemen.
Omdat Pascal achter mij reed kwam ook hij op een achterstand.
Met z'n 2-en terug aangesloten op het eerstvolgende stuk verhard.

De eerste 6 à 7 km was opwarming.
Het terrein werd meer en meer heuvelachtig.
Wat mezelf betreft, niet getreurd.
Bergop = minder snel.
Deze stukken gingen mij iets beter af.
Hoewel ik toch voet aan grond moest zetten bij het eerst stuk dat het echt steil ging.
Voor mij en achter mij was het echter net hetzelfde.

Freek was vastberaden ook deze week te winnen en muisde er na de eerste klim vanonder.
Ik vermoed dat ik als 2de aan de bevoorrading ben toegekomen.
Benny en Tom gingen op zoek naar de snoodaard die er als eerste was toegekomen.
Ikzelf wachtte nog even tot ook Pascal aan de bevoorrading toekwam.
Vermits hij absoluut geen kou wou vatten fietste hij onmiddelijk verder.

Om tijdig huiswaarts te geraken was het ook voor mij tijd verder te fietsen.
Vlak na de bevoorrading was er het steilste stukje van de 25km.
Helemaal tot boven gefietst.
Een opsteker voor mezelf, ik was één van de weinigen van de groep waarin ik vertoefde die hierin slaagde.

Vlak daarna was er de splitsing 25km/35km
Pascal was daar even de groep aan het opwachten om samen met hen de 35km te doen.

De resterende 7 km alleen afgehaspeld.
Parcours was overwegend vlak en ik was dan ook al snel aan de wagen.

Op tijd thuis en voor een keer goei punten gepakt ... die ik nog in het rood stond

De eerste die afdraaide was Freek.
Rap mijn gelleke binnen en in de achtervolging.
Na ongeveer een kilometer eindelijk in zijn wiel geraakt.
Maar door de felle inspanning geen lucht meer om iets te roepen.

TOEN GING HET LICHT BIJ MIJ HELEMAAL UIT!!!!!!
Pijn aan de rug en armen, koude tenen, enz.............
Iedere trap bergop werd mij teveel.
Een geluk dat ik op veldwegen en asfaltwegen de schade wat kon beperken.

Tom is mij ergens in het bos voorbijgereden (de echte gaan nog altijd over een boomstronk dan er rond te rijden).

Door de nieuwe Nobby Nic's nog eens ff gaan liggen (jaja, weeral!!!).
Reageren toch anders dan mijn vroegere Jimmy's.

Juist voor het einde kwam Benny nog aansluiten.

Conclusie van de dag: Freek heeft gewonnen!!!!
En ik ga sebiet naar Fanny bellen om mij eens goed te laten masseren.

Wegens het vele volk in het te kleine kantieneke, besloten om er ene te gaan drinken aan de basiliek in ........ (ben de naam kwijt).

Op tijd naar huis en zo hebben wij ook goede punten gescoord.

Cja
Ikke

PS: De rest kan natuurlijk nog aanvullen voor hemzelf!!!

Ik heb het belangrijkste zien staan!!!

Net achter Eric overhit aangekomen aan de bevoorrading.
De aquarius en enkele diepe ademhalingen waren nodig om op mn effe te komen.
Eric en mezelf opzoek gegaan naar Freek, maar niet gevonden...
Pascal kwam voorbij en besloot niet te stoppen, dus snel nog n slokje van de de aquarius ... en ook vertrokken.

Na 500m van de bevoorrading wijselijk besloten om toch de tijd te nemen om een paar dingen uit te trekken en netjes op te bergen, om de overhitting een beetje te verminderen.
Ondertussen meer dan 50 man zien voorbijrijden

Met het gedacht niemand meer terug te zien, mijn eigen tempo onderhouden.
Met volle verwondering zie ik plotseling, op ongeveer 12 km van het eindmeet, pascal rijden

Hij koos het verkeerde spoor en moest van de fiets, samen met n klein groepje, omdat er n boomstam in de weg stond waar zelfs Sven Nys niet zou over springen ...
Slim een ommetje gemaakt en zo heel het hele groepje op de kousen voorbijgereden.

Verder een goed tempo blijven rijden ...
Hier en daar n paar grondstrelers ontweken en voor de 3de week op een rij zelf goed recht gebleven :-)

Met het gedacht nog n 5 km te moeten rijden aan de streep aangekomen, het mocht dus iets langer zijn van mij.
Freek gezien met blozende kaakjes, maar niemand voor de rest te bespeuren ...
Onverwacht nog als 2de, na een oververdiende winnaar, aangekomen.

Blij met de beslissing om niet in de koude te blijven zitten, aan de basiliek de rit traditioneel afgesloten :-)